Read: Vereeneg dHaerzer


PDFsToWord.Com

Buchdeckel vir: Vereeneg d'Häerzer

Editeur: Nationale Geeschtege Rot vun de Baha’i vu Lëtzebuerg, 17, allée Léopold Goebel, L-1635, Lëtzebuerg  
 
Tel: +352 44 22 20 secretariat@bahai.lu 

2017 ISBN: 978-99959-786-3-1  

bahai.lu 
bahai.fr 
bahai.de 
bahai.be 
bahai.org 
bahaullah.org

200

Eng Auswiel, zesummegestallt op Ufro vum  Nationale Geeschtege Rot vun de Bah‡Õ’ vu L‘tzebuerg bei Gelee‘nheet vun der Zweehonnertjoerfeier vun der Gebuert vu Bah‡ÕuÕll‡h a vum B‡b.

Geseent ass den Uert, dÕHaus an dÕPlaz, dÕStad an dÕHŠerz, de Bierg an den ènnerdaach, dÕHiel an den Dall, dÕLand an dÕMier, dÕInsel an dÕWeed,  wou Gott ernimmt a SŠi Luef verherrlecht g‘tt.

Bah‡ÕuÕll‡h

 

D‘s herrlech Festlechkeete wŠerten de Bah‡Õ’ an all Land Gelee‘nheete bidden, dŽi grŽisstmŽiglech Zuel vu Gleewegen, hir Familljen, Fr‘nn a Mataarbechter, sou wŽi och anerer aus der Gesellschaft ronder‘m si anzelueden, fir un dŽi Momenter ze denken, wou en eenzegaartegt Wiesen an der Sch‘pfung, eng Manifestatioun vu Gott, an d‘s Welt gebuer gouf.

DÕUniversaalt Haus vun der GerechteGkeet

AFƒIERUNG

Am Laf vun der Geschicht huet Gott der M‘nschheet eng Rei vu g‘ttlechen ErzŽier geschŽckt, dŽi och Manifestatioune vu Gott genannt ginn. Hir LŽieren hunn dÕFundamenter fir de Fortschr‘tt vun der Zivilisatioun bruecht. Bah‡ÕuÕll‡h, dŽi rezentst vun d‘se Manifestatiounen erklŠert, dass dÕRelioune vun der Welt aus derselwechter Quell stamen, an dass si - an hirem Wiesen -, ‘mmer nei Kapitele vun enger an derselwechter g‘ttlecher Relioun sinn.

Bah‡ÕuÕll‡h entwŽckelt a senge Schr‘ften eng Visioun vun der Zukunft vun der Gesellschaft, vun der Natur a vum Zil vum Liewen, dŽi de Grondstee leet vun enger Weltzivilisatioun, dŽi sech entfaalt, dŽi d'M‘nschen zesummefŽiert an dŽi dŽi materiell a geeschteg EntwŽcklung vum Eenzelnen an de V‘lker sŽchert.

Seng LŽieren, dŽi als Zil dÕUnerkennung vun der Eenheet vun der M‘nschheet hunn, bidden eng iwwerzeegend  Visioun vun enger  Welt, dŽi vereent ass a wou Gerechtegkeet, Fridden a  Wuelstand erriicht ginn. Millioune vu Gleeweger uechter dÕWelt, vun alle kulturellen, reliŽisen a sozialen Originnen, fannen do dÕQuell vun hirer Inspiratioun a fir hiren Asaz am DŽngscht vun der Verbesserung vun der Gesellschaft an dem Opbau vu liewege Gemeinschaften.

 

DE BçB (1819-1850)

De B‡b ass de Virleefer vum Bah‡Õ’ Glawen. An der M‘tt vum 19te Joerhonnert huet hien ugek‘nnegt, eis e Message ze brŽngen, dee best‘mmt ass, dÕgeeschtegt Liewe vun der M‘nschheet ze verŠnneren. Seng Missioun war et, de Wee fir en neie Gottesoffenbarer mat engem mŽi hŽije Rang wŽi sengem, virzebereeden, deen en ZŠitalter vu Fridden a Gerechtegkeet aleede gŽif.

BAHçÕUÕLLçH (1817-1892)

Bah‡ÕuÕll‡h - dÕÇHerrlechkeet vu GottÈ - ass deen,  dee vum B‡b a vun alle Gottesoffenbarer aus der Vergaangenheet ugek‘nnegt gouf. Bah‡ÕuÕll‡h huet der M‘nschheet eng nei Offenbarung vu Gott verm‘ttelt. Dausende vu Versen, BrŽiwer a Bicher stamen aus senger Fieder. A senge Schr‘ften huet hien e Kader fir dÕEntwŽcklung vun enger Weltzivilisatioun definŽiert, deen dŽi spirituell a materiell Dimensioune vum Liewen am BlŽck huet. Als g‘ttlech Manifestatioun, deen dÕLiicht vun der Eenheet a vum Fridde bruecht huet, huet Bah‡ÕuÕll‡h 40 Joer Prisong, Tortur an Exil erlidden.

 

DÕBAHçÕê  

An de geeschtegen a spirituellen Aspekter vun hirem Liewe bemŽie sech dÕBah‡Õ’, dÕLŽiere vu Bah‡ÕuÕll‡h an dÕPraxis ‘mzesetzen, dÕEenheet an dÕWuel vun der M‘nschheet virunzebrŽngen, an zu enger weltwŠiter SolidaritŽit bŠizedroen.

DÕFŠegkeete fir sech fir soziale Fortschr‘tt anzesetzen, ginn an engem ErzŽiungsprozess entwŽckelt, wou jidderee sech verŠnnert a glŠichzŠiteg un der èmwandlung vun der Gesellschaft matschafft:

 

Kannerklasse setzen dÕFundament vun engem nobele Charakter mat Dugenden.

AktivitŽite mat Jugendlecher h‘llefen hinnen, hir moralesch IdentitŽit ze entwŽckelen an DŽngschter ze leeschten, dŽi hir Noperschaft brauch.

Studiekreesser erlaben et Persoune vu verschidden UrsprŽng, zesummen iwwer dÕèmsetzung vu g‘ttleche LŽieren an hirem individuellen a kollektive Liewen nozedenken.

Gebietsversammlunge stŠerken dat geeschtegt Liewen an dŽi sozial Relatioune vun den Awunner.

 

 

D‘s lokal AktivitŽite sinn op fir jiddereen. Si ginn organisŽiert a gedroe vun deenen, dŽi aktiv zu hirem eegene Wuel an deem vun hirer èmwelt bŠidroe w‘llen.

 

ENG AUSWIEL AUS DE BAHç'ê SCHRèFTEN

ÇW‘sst dir net firwat Mir iech all aus deemselwechte St‘bs erschaf hunn? Fir dass kee sech iwwer deen aneren erhieft. Bedenkt zu jidder ZŠit an Šren HŠerzer, wŽi dir erschaf gi sidd.È

Bah‡ÕuÕll‡h

 

ÇDÕWelt vun der M‘nschheet huet zwee Flilleken - deen een ass dÕFra, deen aneren de Mann. N‘mme wann dŽi zwee Flilleke sech glŠichmŽisseg entwŽckelen, kann de Vugel flŽien. Wann ee Flillek schwaach bleift, kann de  Vugel onmŽiglech flŽien.È

ÔAbduÕl-Bah‡

 

ÇLee dir selwer all Dag Rechenschaft of, Žier s du zur Rechenschaft gezu g‘ss; well den Doud k‘nnt onerwaart, an da muss du dech fir deng Dote verŠntweren.È

Bah‡ÕuÕll‡h

 

ÇDՀerd ass n‘mmen ee Land an all dÕM‘nsche si seng Bierger.È

Bah‡ÕuÕll‡h

 

ÇDÕVerbesserung vun der Welt kann duerch reng a gutt Doten, duerch e luewenswŠert an Žierbaart Verhalen erreecht ginn.È

Bah‡ÕuÕll‡h

 

ÇDaucht an an dÕMier vu menge Wierder, fir doranner dÕGeheimnisser ze erfaassen an all dÕPŠrele vun der WŠisheet ze entdecken, dŽi sech an hiren DŽifte verstoppen.È

Bah‡ÕuÕll‡h

 

ÇDÕGebiet ass e GesprŽich mat Gott. Dat hŽchst Zil oder de sŽissten Zoustand ass keen anere wŽi dÕGesprŽich mat Gott. Et schaaft Geeschtegkeet, Bewosstsinn an himmlesch Gefiller, bewierkt nei UnzŽiunge vum KinnekrŠich an erwŠcht dÕEmpfŠnglechkeet vun der mŽi hŽijer Intelligenz.È

ÔAbduÕl-Bah‡

 

GEBIEDER & MEDITATIOUNEN

 

Genau sou wŽi eise Kierper Nahrung brauch, ernŠert dÕreegelmŽissegt Gebiet eis SŽil, erfr‘scht dÕHŠerz a rengegt et vu weltlechen OfhŠngegkeeten. D‘st geeschtegt GesprŽich vun der SŽil mat sengem Sch‘pfer, intim an direkt, ermŽiglecht hir et, H‘llef ze froen, iwwer dÕLiewen nozedenken, ‘m Rot ze froen, oder einfach n‘mme seng LŽift an Dankbarkeet auszedrŽcken.

A wann dÕAarbecht am Geescht vum DŽngscht gemaach g‘tt, ass si och eng Dot vun Ubiedung.

 

ÇVergiess alles ausser Mir a kommunizŽier mat Mengem Geescht. Dat ass dÕEssenz vu Mengem Gebot, dofir hal dech dorunner.È   

Bah‡ÕuÕll‡h

 

ÇÉ dÕGebiet erwŠcht an entfaalt eise Geescht a schŸtzt eis viru PrŸfungen.È 

ÔAbduÕl-Bah‡

DEEGLECHT GEBIET

Ech bezeien, o mŠi Gott, dass Du mech erschaf hues, fir Dech ze erkennen an Dech unzebieden. Ech bekennen an d‘sem AblŽck meng SchwŠcht an Deng Muecht, meng Aarmut an DŠi RŠichtum. Et g‘tt keen anere Gott ausser Dir, Deen, deen h‘lleft a Gefor, Deen, deen duerch Sech selwer ass.

Bah‡ÕuÕll‡h

 

EENHEET & FRIDDEN

O mŠi Gott, o mŠi Gott! Vereeneg dÕHŠerzer vun Dengen DŽnger a weis hinnen DŠi grousse Plang, datt si Denge Geboter k‘nnen nogoen an DŠi Gesetz beuechten. H‘llef hinnen, o Gott, an hirem BemŽien, a schenk hinne Kraaft, Dir ze dŽngen. O Gott! Iwwerlooss si net sech selwer, mee leet hir Schr‘tt mam Liicht vun Dengem W‘ssen, an erfree hir HŠerzer mat Denger LŽift. Du bass wierklech Deen, deen hinnen h‘lleft an Du bass hiren HŠr. 

Bah‡ÕuÕll‡h

 

O eise Gott, mir bieden dech beim Kinnek vun den Nimm, an dem Sch‘pfer vun Himmel an €erd, beim Dausche vun de Blieder vum Liewensbam a bei Denge Wierder, dŽi eis dÕWierklechkeet vun allem mŽi no brŽngen, g‘ff, dass dÕEenheet an der LŽift zu Gott, sŽier uechtert dÕWelt erriicht g‘tt; dass Du eis leede wŠerts, ‘mmer an onfeelbar, zu deem hin, wat mir no Dengem W‘lle maache sollten, an dass mir ‘mmer staark a voll a ganz virbereet sinn, Dir direkt, ouni ze zŽcken an ouni Bedingung, ze follegen.

Bah‡ÕuÕll‡h

 

O du gudden HŠr! Du hues dÕganz M‘nschheet aus deem selwechte Stamm erschaf. Du hues best‘mmt, dass si all zum selwechte Stot gehŽieren. An Denger helleger PrŠsenz si si all Deng DŽnger, an dÕganz M‘nschheet f‘nnt en ènnerdaach an Dengem Hellegtum. Si sinn all ronder‘m den D‘sch vun Denger M‘tschgiewegkeet versammelt; si sinn all erliicht vun der Luucht vun Denger Vorsehung.

O Gott! Du bass gutt zu jidderengem, Du suergs fir jiddereen, Du pass op jiddereen op, Du g‘ss jidderengem dÕLiewen. Du hues jidderengem Talenter a FŠegkeete ginn, an alleguer si si an dÕMier vun Dengem Erbaarme gedaucht.

O Du gudden HŠr! Vereeneg si all. Looss dÕRelioune sech eens ginn a vereeneg dÕNatiounen, fir dass si een deen anere wŽi eng Famill gesinn an dÕganz €erd wŽi een Doheem. O dass si dach alleguer a vollkommener Harmonie zesummeliewen!

O Gott! Erhief Du de FŠndel vun der Eenheet vun der M‘nschheet. O Gott! Erriicht de GrŽisste Fridden. Schm‘lz Du, O Gott, dÕHŠerzer zesummen.

O Du gudde Papp, Gott! Erfree eis HŠerzer duerch den Doft vun Denger LŽift. Erliicht eis Aen duerch dÕLuucht vun Denger FŽierung. Erfree eis Ouere mat der Melodie vun Dengem Wuert a behitt eis all an der Festung vun Denger Vorsehung. Du bass de MŠchtegen an de Staarken, Du bass Deen, dee verzeit an Deen, deen dÕMŠngel vun der ganzer M‘nschheet iwwersŠit.

 ÔAbduÕl-Bah‡

 

ELTEREN

Et gehŽiert sech, dass den DŽnger no all Gebiet Gott biet, sengen Elteren Erbaarmen a Verzeiung ze bew‘llegen. Esou wŠert dÕSt‘mm vu Gott sech erhiewen: 

 ÇWat s du fir Deng Eltere gefrot hues, kriss du dausendfach als Belounung!È Geseent ass deen, deen u seng Elteren denkt, wann hie mat Gott kommunizŽiert. A Wierklechkeet g‘tt et keen anere Gott ausser Him, de MŠchtegen, Deen, dee jidderee gŠr huet.

De B‡b

 

ERAUSFUERDERUNGEN &  TESTER

G‘tt et een, dee Schwieregkeeten ewechh‘lt ausser Gott? So: Gelueft sief Gott! Hien ass Gott! Si sinn all Seng DŽnger, an all hale sech u SŠi Gebot.

De B‡b

So: Gott geet allem duer, an iwwer alles ewech, an nŠischt an den Himmelen an op der €erd, kann duergoen ausser Gott. A Wierklechkeet ass Hie selwer Deen, dee weess, deen ‘nnerst‘tzt, den AllmŠchtegen.

De B‡b

 

FƒIERUNG

ƒier sief  Dir, o Gott, fir Deng Offenbarung vu LŽift zur M‘nschheet! O Du, deen s Du eist Liewen an eist Liicht bass, fŽier Deng DŽnger op DŠi Pad, maach si rŠich an Dir a frŠi vun allem ausser Dir.  

O Gott, lŽier si Deng Eenzegkeet, a looss si Deng Eenheet erkennen, fir dass si soss kee gesinn ausser Dir. Du bass de BaarmhŠerzegen, an de GenerŽisen! 

O Gott, schaf an den HŠerzer vun deenen, dŽi Dech gŠr hunn, dÕFeier vun Denger LŽift, fir dass et dÕGedanken un alles ausser Dir ewechbrenne kann. 

Offenbar hinnen, o Gott, Deng himmlesch ƒiwegkeet; dass Du ‘mmer waars an ‘mmer wŠerts sinn an dass et kee Gott g‘tt ausser Dir. A Wierklechkeet fanne mir an Dir Trouscht a Kraaft!

Bah‡ÕuÕll‡h

GLAWEN

O HŠr! ErmŽiglech alle V‘lker vun der €erd an dÕParadŠis vun Dengem Glawen eranzekommen, sou dass keen erschafent Wiesen ausserhalb de Limitte vun Dengem Gefale bleiwe wŠert. SŠit Žiwegen ZŠite bass Du mŠchteg ze maachen, wat Dir gefŠlt an transzendent iwwer wat och ‘mmer s Du w‘nschs.

De B‡b

 

HEELUNG & ST€ERKT

DŠin Numm ass meng Heelung, o mŠi Gott, an Denger ze gedenken ass meng Medezin. No bei Dir ze sinn, ass meng Hoffnung, an dÕLŽift fir Dech ass mŠi Begleeder. Deng BaarmhŠerzegkeet ass meng Heelung a meng H‘llef a bŽide Welten, an d‘ser, an an dŠr, dŽi k‘nnt. Du bass wierklech de M‘tschgiewegsten, den Allw‘ssenden, den Onendlechweisen.

Bah‡ÕuÕll‡h

 

HèLLEF

Schaf a mir e rengt HŠerz, o mŠi Gott, a g‘ff mir op en Neits e rouegt Gew‘ssen, o meng Hoffnung! BestŠteg Du mech an Denger Saach duerch de Geescht vun der Muecht, o meng grouss LŽift, a looss mech DŠi Wee kucken duerch dÕLiicht vun Denger Herrlechkeet, o Du dÕZil vu mengem Verlaangeren! Erhief mech mat der Kraaft vun Denger transzendenter Muecht an den Himmel vun Denger Hellegkeet, o Quell vu menger Existenz, an erfree mech duerch den duusse Wand vun Denger ƒiwegkeet, o Du, deen s Du mŠi Gott bass! Looss Deng Žiweg Melodi‘ Rou op mech strŽimen, o mŠi Begleeder, a looss de RŠichtum vun Dengem urŽiwegen UblŽck mech frŠimaache vun allem ausser Dir, o mŠi Meeschter, a looss dÕNoriichte vun der Offenbarung vun Dengem onvergŠngleche Wiese mir Freed brŽngen, o Du, den Offensichtlechste vun all deenen dŽi offensichtlech sinn, an de Verbuergenste vun all deenen dŽi verbuerge sinn!

Bah‡ÕuÕll‡h

 

O mŠi Gott! Ech froen dech, bei Dengem herrlechsten Numm, mir an deem ze h‘llefen, wat dÔUgelee‘nheete vun Dengen DŽnger zum Erfolleg fŽiert, an Deng Stied erblŽien deet. Du hues wierklech Muecht iwwer alles.

Bah‡ÕuÕll‡h

 

JUGENDLECH

O HŠr! Looss d‘se jonke M‘nsch stralen, an erweis d‘sem aarme Wiesen deng Guttheet. Schenk him W‘ssen, maach hie mueres frŽi nach mŽi staark a behitt hien ‘nner dem Daach vun Dengem Schutz, fir dass hie frŠi g‘tt vun all Iertum, sech fir den DŽngscht un Denger Saach hierg‘tt, dŽi Verierte leet, dŽi OnglŽcklech fŽiert, dŽi Gefaange befreit an dŽi Liichts‘nneg erwŠcht, fir dass si all mat Dengem Gedenken an Dengem Luef geseent ginn. Du bass de MŠchtegen an de Staarken.

ÔAbduÕl-Bah‡

 

KANNER

O Gott! ErzŽi d‘s Kanner. D‘s Kanner sinn dÕPlanzen aus Dengem Bongert, dÕBlumme vun Denger Wiss, dÕRousen aus Dengem Gaart. Looss DŠi Reen op si falen; looss dÕSonn vun der Wierklechkeet mat Denger LŽift op si schŽngen. Looss Deng L‘ftche si erfr‘schen, fir datt si ausgebilt ginn, wuessen, sech entfalen, a sech a grŽisster SchŽinheet weisen. Du bass Deen, dee g‘tt a voller Matleed ass. 

ÔAbduÕl-Bah‡

 

Hien ass Gott! O Gott, mŠi Gott! Schenk mir en HŠerz, sou reng wŽi eng PŠrel.

ÔAbduÕl-Bah‡

 

O Gott, leet mech, hal Deng Hand iwwer mech, maach aus mir eng stralend Luucht an e blŽnkege StŠr. Du bass de MŠchtegen an de Staarken.

ÔAbduÕl-Bah‡

 

LUEF & DANK

MŠi Gott, mŠin Ugebieten, mŠi Kinnek, mŠi Begieren! WŽi eng Wierder k‘nne mŠin Dank un dech ausdrŽcken? Ech war zerstreet, Du awer hues mech erwŠcht. Ech hat Dir de RŽck zougedrŽit, Du awer hues mir gnŠdeg gehollef, mech Dir nees zouzewenden. Ech war wŽi dout, Du awer hues mech mam Waasser vum Liewen zerŽckbruecht. Ech war verdrŽchent, Du awer hues mech mam himmlesche Stroum vun Denge Wierder, dŽi aus der Fieder vum AllbaarmhŠerzege gefloss sinn, belieft. 

O g‘ttlech Vorsehung! Alles wat besteet, k‘nnt vun Denger Gnod; verweiger deem net dÕWaasser vun Denger M‘tschgiewegkeet an hal se net zerŽck virum Mier vun Dengem Erbaarmen. Ech bieden dech: H‘llef mir, a stŽi mir zu allen ZŠiten an ‘nner alle Bedingunge bŠi, an ech sichen Deng urŽiweg Gonscht vum Himmel vun Denger Gnod. Du bass a Wierklechkeet den HŠr vun Der Gnod, den Herrscher vum RŠich vun der ƒiwegkeet.

Bah‡ÕuÕll‡h

 

MOIES

Looss all Moie besser si wŽi den Owend virdrun an all neien Dag mŽi rŠich wŽi de viregten. De VerdŽngscht vum M‘nsch berout op DŽngscht an Dugend, net op glŠnzendem Wuelstand a RŠichtum.

Bah‡ÕuÕll‡h

 

Ech sinn an Dengem ènnerdaach erwŠcht, o mŠi Gott, an et gehŽiert sech deem, deen d‘sen ènnerdaach sicht, ‘nner Dengem hellege Schutz an an Denger staarker Festung ze bleiwen. Erliicht mŠi bannenzegt Wiesen, o mŠi Gott, mam Glanz vun der Moiessonn vun Denger Offenbarung, sou wŽi s Du mŠi baussenzegt Wiese mat der Moiesluucht vun Denger Gonscht mŽi hell gemaach hues.

Bah‡ÕuÕll‡h

 

OWES

O mŠi Gott, mŠi Meeschter, dÕZil vu mengem Verlaangeren. DŠin DŽnger w‘ll schlofen am ènnerdaach vun Dengem Erbaarmen a rouen am Zelt vun Denger Gnod. E biet Dech un, fir dass Du fir hie suergs, an dass nŠischt un hie k‘nnt.Ech bieden Dech o mŠin HŠr, bei Dengem A, dat net schlŽift, behitt meng Aen, dass si soss nŠischt kucke wŽi Dech. Maach dann hire BlŽck schaarf, fir dass si Deng Zeechen erkennen an den Horizont vun Denger Offenbarung kucken. Du bass Deen, virun Deem sengen Offenbarunge vun hŽchster Muecht all Muecht an hirem WiesenskŠr ziddert. Et g‘tt kee Gott ausser Dir, den AllmŠchtegen, den Alles‘nnerwerfenden,  de Vollkommenen.

Bah‡ÕuÕll‡h

 

SCHUTZ

... Bewaffnet mat der Muecht vun Dengem Numm, kann nŠischt mir jeemools wŽidoen, a mat Denger LŽift a mengem HŠerz kann de MisŠr vun der ganzer Welt mech op keng ManŽier beonrouegen...

Bah‡ÕuÕll‡h

 

STANDHAFTEGKEET

O HŠr, mŠi Gott! StŽi deene bŠi, dŽi s Du gŠr hues, fir dass si fest an Dengem Glawe sinn, op Denge Wee‘r ginn a standhaft an Denger Saach sinn. G‘ff hinnen Deng Gnod, dem Stuerm vun der Selbstsucht an der Leidenschaft ze widderstoen, an dem Liicht vun der g‘ttlecher FŽierung nozegoen.    

Du bass de MŠchtegen, de GnŠdegen, Deen, deen duerch sech selwer ass, Deen, dee g‘tt, de Matleedvollen, den AllmŠchtegen, de GanzgenerŽisen.

ÔAbduÕl-Bah‡

 

VERSTUERWEN

Erlab, o mŠin HŠr, dass dŽi, dŽi zu Dir eropkomm sinn, an Dir, dem beschte Komerod, en ènnerdaach fannen, an dass si am Schiet vum Tabernakel vun Denger MajestŽit an am Hellegtum vun Denger Herrlechkeet wunnen. Verspreet Du iwwer si, o mŠin HŠr, vum Mier vun Denger Verzeiung, wat si wierdeg mŽcht an Dengem allerhŽchste KinnekrŠich an am himmleschen DomŠn ze wunnen, soulaang wŽi Deng Herrschaft dauert.  

MŠchteg bass Du ze maachen, wat Dir gefŠlt.

Bah‡ÕuÕll‡h

 

So: O Gott, mŠi Gott! Du hues mengen HŠnn e Schaz vun Dir uvertraut, an no Dengem W‘llen, wŽi et Dir gefŠlt, hues Du hien elo zu Dir zerŽckgeruff. Et steet mir, Denger Mod, net zou, ze froen, firwat mech dat getraff huet oder firwat et geschitt ass, well Du g‘ss verherrlecht an all Denge Wierker, an Dengem Befeel muss gefollegt ginn. Deng Mod, o mŠin HŠr, huet hir Hoffnungen op Deng Gnod a Guttheet gesat. Looss si dat erreechen, wat si no bei Dech brŽngt, a wat hir an all Denge Welten zegutt k‘nnt. Du bass Deen, dee verzeit, de GanzgenerŽisen. Et g‘tt kee Gott ausser Dir, Deen, dee best‘mmt, den UrŽiwegen.

Bah‡ÕuÕll‡h

 

INHALT

DEEGLECHT GEBIET                                     11 
EENHEET & FRIDDEN                                  11-13 
ELTEREN                                                        14 
ERAUSFUERDERUNGEN  & TESTER            15 
FƒIERUNG                                                      16 
GLAWEN                                                         17 
HEELUNG & ST€ERKT                                  17 
HèLLEF                                                           18-19 
JUGENDLECH                                                 20 
KANNER                                                         21 
LUEF & DANK                                                22 
MOIES                                                                        23 
OWES                                                             24 
SCHUTZ                                                          24 
STANDHAFTEGKEET                                    25 
VERSTUERWEN                                             26-27 

 

BIBLIOGRAPHIE

E groussen Deel vun de Gebieder sinn an d‘ser Publikatioun fir dՎischt iwwersat a ver‘ffentlecht. DÕBah‡Õ’ Schr‘ften a Gebieder goufe meeschtens op persesch an arabesch niddergeschriwwen. De Shoghi Effendi, den Hidder vum Bah‡Õ’ Glawen, huet villes op Englesch iwwersat. D‘s englesch Texter sinn dÕReferenz fir dÕIwwersetzung an all dŽi aner Sproochen.

Bah‡ÕuÕll‡h, 1817-1892, Bah‡Ô’ prayers: a selection / 

revealed by Bah‡ÕuÕll‡h, the B‡b, and ÔAbduÕl-Bah‡. 1991 Edition 

ISBN: 0-87743-230-9

DÕAfŽierung, de B‡b, Bah‡ÕuÕll‡h, dÕ Bah‡Ô’, Gebieder a Meditatiounen, f‘nnt een am Bichelchen: Unifier lÕhumanitŽ, Die Menschheit vereinen, Unifying Humankind, 2017 

ISBN: 2-87203-116-2

Erliicht mŠin HŠerz, 11 Gebieder a f‘nnef Sproochen, Esslemont Verlag,  2017 

ISBN: 978-99959-786-2-4

DŽi Verbuerge Wierder, Ver‘ffentlechungen  -  Bah‡Õ’ L‘tzebuerg, 2017 

ISBN: 978-2-9599754-0-0

Buchdeckel hannen:

Dir sidd all dÕBlieder vun engem Bam an dÕDr‘psen aus engem Ozean.

Bah‡ÕuÕll‡h

Holy-Writings.com v2.7 (213613) © 2005 - 2021 Emanuel V. Towfigh & Peter Hoerster | Imprint | Change Interface Language: DE EN